De omstreden uitspraak van bondskanselier Friedrich Merz dat Israël “het vuile werk” doet voor het Westen, heeft in Duitsland tot hevige reacties geleid. Toch kan Merz ook rekenen op bijval: zowel Israëls ambassadeur in Berlijn als zijn eigen kabinetschef verdedigen zijn woorden.
Tijdens een interview op de G7-top in Canada sprak Merz zijn steun uit voor de Israëlische aanvallen op Iraanse atoominstallaties en militaire doelen. Hij zei: “Dat is het vuile werk dat Israël voor ons allemaal doet.” De term “vuile werk” was overigens al door de ZDF-journalist in haar vraag gebruikt.
Merz prees het lef van de Israëlische regering om militair op te treden en sprak van “groot respect”. Zijn woordkeuze, en de expliciete steun voor de aanval, leidden echter tot scherpe kritiek, ook uit zijn eigen regeringscoalitie.
Kritiek vanuit coalitie en oppositie
SPD-buitenlandwoordvoerder Adis Ahmetovic stelde dat “de-escalatie” juist het belangrijkste doel moet zijn in deze gespannen situatie. “De toon van de bondskanselier helpt daar niet bij,” zei hij. Ook vanuit de oppositie klonk afkeuring. Groenen-politica Deborah Düring noemde Merz’ woorden “cynisch en onwaardig.”
Israël en kabinetschef verdedigen Merz
Israëls ambassadeur Ron Prosor daarentegen stelde dat Merz “de realiteit in het Midden-Oosten helder heeft benoemd”. Volgens Prosor is het Iraanse atoomprogramma gericht tegen Israël, maar vormt het ook een bedreiging voor Europa. “De raketten die Tel Aviv treffen, kunnen ook Berlijn, Parijs en Londen raken,” aldus de ambassadeur. Hij riep op de “leveringsketen van terreur” te doorbreken.
Ook Thorsten Frei, de kabinetschef van bondskanselier Merz en hoogste ambtenaar op het kanselarijbureau, schaarde zich achter zijn partijleider. “We kunnen niet doen alsof dit ons niets aangaat,” zei hij tegen persbureau dpa. “Een regime als dat van de Iraanse ayatollahs mag nooit een kernwapen in handen krijgen.” Frei wees erop dat ook de Iraanse rakettechnologie Europa direct bedreigt.
Botsing van benaderingen
De controverse laat opnieuw zien hoe verdeeld de Duitse politiek is als het gaat om de omgang met conflicten in het Midden-Oosten. Waar sommigen kiezen voor diplomatie en terughoudendheid, kiezen anderen – zoals Merz – voor een explicietere politieke lijn.
